Darwin

8,5 uur tijdsverschil met Nederland

7 december 2017

Vanochtend met het vliegtuig van Alice Springs vanuit de outback (ookwel never never genoemd) naar Darwin gevlogen (top end genoemd). De Australische mensen zien dit gedeelte van Australië ook echt als het eindstukje. 

Vanuit het vliegtuig is twee uur lang ook alleen maar rode woestijn te zien.

Zodra we uit het vliegtuig stappen voelen we gelijk het verschil. Het is hier net als in Alice Springs 36 graden maar de luchtvochtigheid is enorm hoog! Poeh😅

Met de taxi rijden we naar ons hotel. We hebben weer een mooie kamer, gelukkig met airco!

We besluiten fietsen te huren en langs de kust een fietstocht te maken. Dan maken we toch nog iets van wind 😊

We fietsen op ons gemak en kijken onze ogen uit naar alle prachtige vogels in het park! Weer van die hele mooie gekleurde papegaaien en kaketoe's.

Marja heeft een grapje:

Twee vogels zitten in een boom. Zegt de ene vogel tegen de ander: "ik moet plassen" zegt de ander: "ik ben aan kakke toe!" 

Dus........................😜😄😂

's Avonds eten we heerlijk de lokale vis: de Barramundi vis. Heerlijk!

8 december 2017

Na het ontbijt gaan we de auto ophalen pff gelukkig koelt het hier ‘s nachts af naar 33 graden! 😅
Jeetje wat is het tropisch hier. Niet normaal! Dit keer krijgen we een Kia Cerato mee. We halen bij het hotel onze tassen op en verlaten Darwin. Op naar de Wetlands!

Vanaf nu is het ver van het water blijven en niet erboven hangen! Er zitten namelijk Salties in! Dat is de liefkozende naam voor de tot 6 meter lange krokodillen die zowel in zout als zoet water kunnen leven. En helaas staan wij mensen ook bij hen op het menu. 

We stoppen bij een visitor center van de aboriginals en bekijken daar een natuur museum. Deze geeft ons informatie over alle dieren die hier in de wetlands voorkomen. Ze hebben hier 120 verschillende muggen! We krijgen al helemaal de kriebels van de afbeeldingen. De wetlands kennen twee jaargetijden; de natte en de droge tijd. Van november tot maart is het natte seizoen. Vanaf december is de kans op onweersbuien enorm hoog (bijna iedere dag aan het einde van de middag). Vandaar dat het zo broeierig en tropisch aanvoelt!  Aan het einde van het museum kunnen we een trap op naar een uitkijkpunt. Daar zien we de eerste beelden van de wetlands. We zien buffels een bad nemen in een waterpoel. Een waterpoel die alleen gevuld is tijdens het natte seizoen (dat noemen ze een billabong). 
We rijden verder en stoppen bij het de ingang van het Kakadu Nationale park, we kopen daar onze tickets. Hiermee mogen we één hele week in het park verblijven. Ons wordt geadviseerd om naar het hoofdkwartier van de rangers te rijden om te informeren welke wegen en wandelingen er open zijn tijdens het natte seizoen. 

Onderweg zien we grote termietenheuvels (kunnen we hier beter wolkenkrabbers noemen). Ze zijn echte enkele meters hoog! We zetten de auto aan de kant om daar foto’s van te maken, springt daar ineens een kangoeroe weg. Die was waarschijnlijk van ons geschrokken. 
We komen bij het hoofdkwartier aan en helaas gaat de ranger erg druk aan het kruisen en strepen op onze kaart. Vele wegen zijn nu ondergelopen en er zijn daardoor nu delen van het park onbereikbaar.
Er zijn enkele wegen en wandelingen open, gelukkig zitten daar ook twee wandelingen bij die we vanuit thuis al hadden opgeschreven als de mooiste. 
We rijden naar Ubirr. Onderweg merken we wel dat we in het natte seizoen zitten. De weg is een enkele keer ondergelopen met water. Verschillende waarschuwingsborden erbij dat we op moeten letten voor krokodillen en voorzichtig moeten rijden. Het water is maar 20 cm diep (geeft de meetlat langs de weg aan) dus dat moet onze Kia wel aan kunnen.

Bij Ubirr aangekomen maken we een prachtige wandeling tussen de rotsblokken. We hebben opnieuw een prachtig uitzicht over de wetlands en zien Aboriginal art. De mooie rotstekeningen zijn duidelijk te herkennen (vissen, kangoeroe, jagers en handafdrukken). Met deze tekeningen gaven de Aboriginals aan wat ze die dag hadden gevangen en wat er dus eigenlijk op het menu stond. Ze vertelde verhalen met deze tekeningen. Enkele tekeningen zijn wel 20.000 jaar oud!
Tijdens de wandeling merken we echt dat de temperatuur is opgelopen naar 37 graden. Poeh en die luchtvochtigheid! We drinken liters water! Geadviseerd wordt door het visitor center om 6 liter per dag te drinken! En het bergopwaarts wandelen op de rotsblokken wordt ook nog eens bemoeilijkt omdat we als gekken om ons heen meppen omdat er veel vliegen zitten hier die het gemunt hebben op onze ogen, oren en neusgaten. Om echt GEK van te worden! We rijden na deze wandeling dan ook eerst naar een dichtbij gelegen dorpje om daar vliegen netten te kopen. Deze trek je over je hoofd (erg charmant en sexy, not!) en trek je rond je nek aan. Dus eigenlijk je eigen hoofd in een hordeur. Wat een rust!!!!!!!!

Tijdens de tweede wandeling kunnen we rustig wandelen. Deze wandeling leidt ons opnieuw langs verschillende rotstekeningen en weer een prachtig uitzicht op rotsen in de omgeving geeft. We lachen de vliegen die wanhopig op ons horzakje hangen lekker uit. HA daar kunnen jullie niet meer bij! 😜
Bij terugkomst zien we meerder kangoeroes oversteken over de wegen en in de bossen hoppen. Het blijft een bijzonder gezicht! Prachtige beesten.
Langs de weg zien we de berm in brand staan. De Aboriginals steken steeds stukken van het park expres aan omdat de dieren dan goed tevoorschijn komen om op te kunnen jagen en de planten opnieuw gaan groeien, het as is een goede mest.

We verblijven in een chalet in het nationale park bij de Yellow river. 

Vandaag was het zonnig met enkele wolken, 37 graden.

9 december 2017

We zijn om kwart voor zes opgestaan omdat we zometeen een sunrise cruise gaan maken over de Yellow river. Aangekomen bij de aanlegsteiger zijn er hele hogen hekken gemaakt. Men mag hier echt niet over de hekjes heen hangen namelijk. Krokodillen kunnen hoog springen en de kracht tussen de twee kaken is niet mis. De cruise is prachtig!! Opnieuw weer irritante vliegen dus twee Nederlanders op de boot hebben we een mooi netje op hihi. Omdat het nu het natte seizoen is zijn er ook heeeeel weinig toeristen. Er gaat nu maar één boot ipv 6. We kunnen met 80 personen op de boot maar zitten er nu met 10 toeristen op. Dus alle mogelijkheid om te gaan staan en foto’s te maken. We zien echt veel prachtige watervogels. We zien prachtige waterlelies en vogels die de lelie bladeren gebruiken om zich over het water te kunnen verplaatsen. En natuurlijk zien we ook krokodillen. Ze zien er zo prehistorisch uit. Die tanden!!! Het is net of hij glimlacht. De gids is grappig en vertelt over de natuur en maakt veel grapjes. Hij vertelt bijvoorbeeld dat een krokodil heel veel observeert en zijn prooi rustig bekijkt op zijn manieren. Dan weet hij hoe hij het beste kan aanvallen. Hij beeld ook uit hoe dit in z’n werk gaat. (helaas geen beelden van, moeten jullie maar van ons aannamen dat dit hilarisch was om te zien ;)

Een Saltie kan dus 6 meter lang worden, een freshie (zoetwaterkrokodil, komt wel alleen voor in zoet water) is meestal 1,5-2 meter lang maar kan 3 meter worden. Maar een Saltie kan dus in zowel zoet als zout water leven. Dat maakt het zwemmen in de regio gevaarlijk. Helemaal omdat nu zoveel onder water staat kan deze gemakkelijk een oversteek maken of doorzwemmen naar een plek waar ze bijvoorbeeld vorig jaar nog helemaal niet voor kwamen. Dus willen we veilig zwemmen?..................................... dat doen we dat in het zwembad bij onze chalet!

We zien ook de prachtige azure kingfisher (NL= ijsvogel). Super mooi fel blauw met oranje borst.

Na de boottocht krijgen we een ontbijt aangeboden. Maar goed dat de cruise zo vroeg in de ochtend was want we beginnen al te merken dat de zon flink z’n best aan het doen is en de temperatuur alweer oploopt naar 38 graden!

We rijden nog door naar een uitkijkpunt. Deze is maar 1 km lopen dus nemen we geen water mee. FOUTE beslissing! Het blijkt een wandeling van 2 km te zijn en alleen maar steil klimmen. Dus dat was een enorme tegenvaller. Meteen bij de auto weer aangekomen even flink bijtanken. Zelfs Marja staat gewoon zweet te druppen alsof ze uit een 90 graden sauna komt. En dan is het nog maar 10 uur!

We gaan nog naar een museum van de Aboriginals. Hier wordt duidelijk hoe ze leefden en hoe belangrijk de aarde voor hen is. Hun geloven dat wij allen, maar ook vogels en planten de aarde zijn en dat alles wat door de aarde is gegeven ook terug gegeven moet worden aan de aarde. Een mooi en indrukwekkend museum die heel helder weergeeft hoe de Aboriginals proberen op te boxen tegen de innovaties en veranderingen. Ze maken gebruik van Didgeridoo om muziek te maken. En maken gebruik van een Boemerang als jachtstok om de poten van een dier onderuit te halen. 

Dan is het echt zwembad tijd. Poeh!

Vandaag was het zonnig met wat sluierbewolking, 38 graden.

10 december 2017

We staan maar op tijd op om de hitte voor te zijn. En dat is gelukt! De auto geeft 28 graden aan! Kun je na gaan dat dit voor ons lekker koel aanvoelt, wel erg drukkend en vochtig.

We rijden door naar het zuiden en wandelen nog naar één uitkijkpunt in dit park. Wanneer we de parkeerplaats op rijden zien we wel zes grote kangoeroes naar ons kijken. Tegen de tijd dat we uitstappen en de camera gereed hebben zien we ze weghoppen. Die waren groot!

Deze wandeling van nog geen 20 minuten geeft ons het laatste beeld van dit het nationale park Kakadu.

Onze eindbestemming van vandaag is Nationaal park Nitmiluk. We stoppen eerst in Katherine. Een stadje met een grote supermarkt. We slaan daar even flink in omdat we de komende dagen zelf aan het kokkerellen mogen. Het toeristenseizoen is nu zo slap dat de restaurants van het volgende vakantieresort dicht. 

Na zo’n 3 uur rijden komen we aan bij het Nationale park Nitmiluk. We stappen uit en lijken wel een klap in ons gezicht te krijgen, oke het is hier 40 graden (gevoelstemperatuur 42 graden geeft het bord bij de receptie aan).

Het Nitmiluk np bestaat uit een kloof van 12 km gevormd door de Katherine rivier. Deze wordt onderverdeeld in 13 etappes omdat iedere gedeelte met rotsen en versnellingen wordt “afgesloten”. We vragen bij de receptie naar de mogelijkheden om te gaan kayakken. Gezien de temperaturen en de hoeveelheid regenval de afgelopen weken is dat te gevaarlijk. We kunnen wel een cruise maken door de kloof, door etappe 1 en 2. Dat klinkt goed inderdaad met deze temperaturen!

We brengen onze koffers naar onze stacaravan en zetten daar even eens flink de airco aan. En dan gaan we naar de aanlegsteiger. 

We maken een cruise van 2 uur. De kloof is echt prachtig! Opnieuw is het water gevaarlijk ivm de krokodillen waarvan er ook enkele salties zijn. De zoetwaterkrokodillen die hier het gehele jaar verblijven zijn voor mensen ongevaarlijk. Deze hebben kleine kaken en kunnen alleen insecten, reptielen en kleine vogels eten. Maar door het hoge water komen er in dit gebied ook salties aangezwommen en gewandeld. Niet te ver over de rand van de boot hangen dus! En zeker niet gaan zwemmen! Nou dan is die kayak tocht ook niet echt iets voor ons ;)

De eerste etappe van de kloof is wat wijds. 

Daarna stappen we uit de boot omdat in de rivier grote rotsblokken liggen. We lopen langs de kant 600 meter. POEH, het is niet ver maar die zon is heftig zo tussen die grote keien, 40 graden is dan toch maar een paar graden meer dan de andere dagen, maar heftig!

Dan stappen we in een volgende boot en varen dan door etappe 2. Deze etappe is veel nauwer en steiler. Prachtig! Hier zijn meerdere films opgenomen (waarvan wij er geen één herkende haha).

Terug bij de stacaravan gaan we maar eens flink even bij komen in de airco. Kunnen we meteen het blog bijwerken maar helaas nog geen wifi. 

Vandaag was het zonnig en enkele wolken, 40 graden.😅

11 december 2017

We hebben de wekker heel vroeg gezet (6.00uur) omdat we de hitte voor willen zijn. We gaan namelijk naar de rand van de kloof wandelen. Dus een wandeling en een klim van totaal 11,5 km.

Na een bananenbrood en goed gevulde rugzakken met liters water gaan we op pad. Het is inderdaad nu nog maar 28 graden. Dat is nog steeds enorm warm maar voelt voor ons prima aan. We wandelen door de struikjes en steken riviertjes over. Ook komen we langs een stuk wat de 

Aboriginals waarschijnlijk gister nog in brand hebben gezet gezien de rook nog te zien is. De wandeling en klim zijn prima te doen maar de warmte en luchtvochtigheid maakt het pittig.

Maar het uitzicht!!!! Erg mooi!

Wanneer we terug komen zijn we echt helemaal gaar!  Liters water drinken en wat eten. Even op bed liggen lezen. POEH echt helemaal op

Die middag gaan we lekker plonsen in het zwembad. Ze hebben hier in de middle of nowhere echt de mooiste zwembaden. Prachtig aangelegd met waterval en palmbomen. Mooie doeken hangen boven het water zodat je niet gelijk helemaal wegbrand. Die avond heeft Jorg het enorm druk. Met een zoomlens op de camera de mooiste foto's proberen te maken van de gekleurde vogels die rond onze stacaravan vliegen. We hebben ook meerdere wallibies rondlopen in ons tuintje. Super grappig. 

Vandaag was het zonnig en 41 graden.

12 december 2017

We verlaten vroeg in de ochtend Nitmiluk np en gaan op weg naar Litchfield national park. Vanaf de snelweg rijden we eerst nog even opnieuw Nitmiluk in om naar Edith falls te gaan. Dit is een waterval die in meerdere etappes naar beneden valt. We wandelen naar de eerste twee etappes. 

Dan komen we na bijna 4 uur rijden aan bij Litchfield. We hebben hier opnieuw een stacaravan met eigen gas BBQ. We hadden hier al op gerekend en in het vorige plaatsje lekker hamburgers en steaks gehaald. Lekker twee avonden grillen!!!

Het nationale park heeft meerdere watervallen en uitzichtpunten. Deze liggen allen verdeeld aan een hoofdweg van 80 km. We besluiten om vast naar het eerste punt te gaan: Termite mounts. Termieten hopen van soms wel 3 tot 4 m hoog!

Daar aangekomen zien we dat de lucht wel erg donker begint te worden. Bij de receptie van het vakantiepark waar we verblijven werd al gezegd dat het iedere dag dreigend donker wordt maar dat er maar slechts plaatselijk even wat valt. We komen op de parkeerplaats voor de Termite mounts aan en het begint me toch te waaien en te regenen!

We zien boompjes afbreken. Marja zet gelijk de auto een stuk achteruit en we besluiten stapvoets (omdat we echt geen hand voor ogen meer zien!) naar de busparkeerplaats te gaan. Daar staat de auto veilig van evt omwaaiende bomen. We zien de ene palmboom afbreken naar de andere. De auto gaat ook op en neer. ENG!!!!!!!! Flinke onweer en bliksem!

Het duurt nog geen 5 minuten! We zien in de auto dat de temperatuur gedaald is naar 25 graden. Deze is binnen twee minuten weer 33 en de lucht is weer blauw. Het heeft in zo'n korte tijd wel wat ravage achter gelaten. 

We hebben nog geluk gehad deze vakantie. Het is hier eigenlijk de tijd van het jaar dat zo'n dergelijke storm iedere middag komt. Dit is pas onze eerste en hopelijk de laatste (afkloppen!)

We zien de termieten heuvels. Deze zijn echt enorm, net als de termieten zelf. Het krioelen van de beestjes over de grond en de heuvel geeft je echt de kriebels.

De overige watervallen en uitzichtpunten bewaren we voor morgen en we rijden terug naar het vakantiepark. 

Een super groot park met 9 stacaravans (hebben wij er één van) en 70 campingplaatsen met stroom en dubbel zo veel plaatsen zonder stroom. De gehele receptie en personeel vertrekt om 16.00uur omdat wij de ENIGE gasten zijn. Er hangt een noodradio wanneer we hulp nodig hebben. Tot ziens en een prettig verblijf.......................... oke

We hebben een mooie veranda en gaan heerlijk BBQen. We hebben afbakbrood gekocht maar helaas geen oven. hm hoe lossen we dat op? We gooien hem gewoon op de BBQ. En dat werkt prima👍

Vergezeld met een kikker en zo'n 50 muggen en 5 gekko's genieten we van ons eten. Dichter bij camperen zal Marja niet komen 😊.

Vandaag was het 38 graden met zon, en een storm van 5 minuten.

13 december 2017

We vertrekken op tijd weer naar Litchfield en zien gelijk langs de weg de ene naar de andere Kangoeroe. Hoppend de weg oversteken of rustig wachten langs de weg. We zien er zelfs een met een jonge in de buidel (helaas steken er de poten uit en niet zo schattig zoals op iedere postcard het hoofdje).

Kangoeroe: een baby wordt al na 3 weken geboren en is dan 2,5 cm groot. Deze blijft in de buidel (aan de navelstreng). Na een maand of 5 steekt hij voor het eerste zijn hoofd uit de buidel en eet dan zijn eerste hapjes gras wanneer moeder kangoeroe bukt. Na 8 maanden zet moeder kangoeroe het jong buiten en moet de kleine gaan uitvogelen wat hij met z'n lange achterpoten aan moet. Na enkele keren struikelen kunnen ze dan prima springen.

We beginnen aan het einde van de 80 km weg en doen iedere wandeling en uitzichtpunt die in het park staat aangegeven.

Poeh de temperatuur stijgt alweer snel. We zien prachtige watervallen en zien vliegende honden (flying fox) in de bomen hangen. Deze vleermuis soort hangt in palmbomen gewoon in het licht 

Halverwege is er een klein restaurantje/shop die 2 uur per dag open is. Daar kunnen we een lunch nuttigen. Bij de informatie borden bij dat restaurant zou een wifi punt zijn. Dus wij de gsm uit de auto halen en inderdaad!!!!!!!! Midden in de natuur, echt in de middle of nowhere!!!! Geen bereik om onze vier SIM kaartjes die we rijk zijn. Maar wel WIFI!!!! Dus maar even snel iedereen even laten merken dat we nog leven en het goed maken. Zo'n prachtige natuur om ons heen en wij zitten op onze telefoon! Het ziet er vast heel puberaal uit.

Super grappig om al die sneeuwfoto's van iedereen te zien! Wanneer we lunchen bij dat restaurant maakt de man daar een grapje dat we waarschijnlijk zijn enige klanten zijn vandaag. Hij maakt onze sandwich vers en vraagt nog of wij een afhaal nummer willen. We grappen nog terug dat we vinden dat hij dat dan ook heel hard moet roepen door het restaurant. haha. Hij vraagt ons waar we vandaan komen en heeft collega's uit Nederland. Hij vraagt ons of we al gewend zijn aan de hoge luchtvochtigheid. Aan ons doorweekt shirt en broek kun je al zien dat dit niet het geval is. Hij zegt dat hij er zelf ook niet aan kan wennen. Tijdens het natte seizoen hoort dit erbij. Hij vraagt naar het weer in Nederland en we laten hem de sneeuwpop van Bo en Noa en de sneeuwfoto's zien. Hij moet lachen. 

Daar zitten we dan te lunchen in onze doorweekte kleding door de 37 graden, naast de kerstboom met,  All I want for chrismas is you, op de achtergrond (ja zelfs hier komen we daar niet onderuit.)

Die middag gaan we lekker aan ons zwembadje liggen. Ha we kunnen het gerust privé pool noemen nu 😁

Vandaag is het zonnig met wolken, 37 graden.

14 december 2017

We rijden terug richting Darwin. We willen een crocodille farm bezoeken. Helaas blijkt daar een nieuwe firma te zijn gevestigd en zijn op de plek van bestemming (zoals de navigatie het aangeeft) hele andere loodsen te zien. Onderweg zien we verschillende ROAD TRAINS. Dit zijn trucks met wel 3 of 4 opleggers! Iets voor Coldservice?? 😜

Dan rijden we door naar de haven van Darwin. Daar heerlijk op een terras in de schaduw onder de ventilatoren maar eens een hele week blog bijwerken. 

Wanneer we zoeken naar een terras vragen we heel erg puberaal: can we use your wifi? 😊

Rond 18.00uur moeten we bij het vliegveld zijn. Dan vliegen we door naar Cairns. Dan beginnen we onze rondreis aan de oostkust.

Het is vandaag 34 graden en zon met enkele wolken.