Melbourne

Het is hier 10 uur later dan in Nederland.

31 december 2017

We rijden op tijd aan naar Brisbane. Daar vliegen we om 11.55 uur naar Melbourne. Dit is slechts een vlucht van 2.20 min en we reizen ook weer één uur in de tijd. We hebben een luxe vliegtuig voor zo'n lijnvlucht. We hebben namelijk ieder een tv scherm en kunnen nog mooi een film kijken. Helaas heeft Jorg een te lange film uitgezocht................

Met de taxi gaan we naar ons hotel. Een super prachtig victoriaans gebouw. We checken in en vragen waar we het beste oud en nieuw kunnen vieren. We krijgen een plattegrond met de parken er op. Het vuurwerk wordt vanaf de wolkenkrabbers de lucht in geschoten dus we kunnen het beste een plaats zoeken waar we een skyline van de stad hebben. De parken liggen iets buiten het centrum en hebben muziek vanaf 21.00 uur.

We gaan gelijk de stad een beetje te voet verkennen. We zien gelijk mooie gebouwen en Fed Square, een plein met allemaal rare vormen gebouwen van zink, hout en glas. 

Een gemoedelijke stad waar de trammetjes af en aan rijden. Per straat kun je down town ermee gratis op en neer reizen. Ze zitten nu allemaal overvol omdat iedereen al onderweg is om oud en nieuw te gaan vieren. Op de hoofdstraat (Flinders street) zien we de verse bloemen liggen en hangen voor de slachtoffers van vorige week. Dan lijkt terrorisme toch wel dichtbij. Zo gek dat dit vorige week nog hier is gebeurd! 

Voor degene die het hebben gemist: vorige week is een terrorist op deze hoofdstraat op mensen ingereden, 19 slachtoffers, 9 mensen overleden).

Overal zijn nu extra betonblokken geplaatst. 

We gaan ons omkleden in het hotel en ons klaar maken voor de grote avond!

Met eerste kerstdag in ons geheugen hebben we dit keer voor de zekerheid een restaurant gereserveerd waarvan we ook gelijk een bevestiging hebben ontvangen. Dus in ieder geval eten vanavond 😀.

Jorg had een restaurant gevonden via internet. Een prachtig oude bank. Super mooi gebouw en niet te chique.

Achteraf was reserveren niet nodig geweest. Alles is open en plek genoeg. Het eten is er super lekker dus een goede bodem voor het feesten!

Onderweg koopt Marja een mooie 2018 kroon, voor het goede doel!

We lopen de horde mensen achterna richting het grootste park: Kings Domain.

Daar staat een grote steiger met drie grote schermen er op. Daar kunnen we de videoclips op zien van de muziek die wordt gespeeld. Om 23.00uur komt er een DJ. Het park loopt echt super vol maar er wordt niet echt gedanst. (Marja teleurgesteld 😕)

Maar om half 12 komt het toch een beetje los. 

Iedereen gaat net voor 12 uur enthousiast meetellen.

En dan is het zover!

Indrukwekkend!!!!!!!

Rond half 1 proberen een half miljoen bezoekers weer terug te keren naar de stad over de enkele bruggen. Poeh erg druk. Gelukkig is iedereen geduldig en worden we niet geduwd. Dan komen we nog langs een plaats waar optredens zijn.

Toch gek dat wij om 2 uur gaan slapen en dat het in Nederland nog niet eens nieuwjaar is!

Vandaag was het 30 graden aan de kust, 26 graden in Melbourne en in de avond nog maar 16 graden! Brr we hebben het koud gehad met oud en nieuw! Lange broek en trui aan! Dat zijn we niet meer gewend.

1 januari 2018

We zijn om 9.00 uur op en dan is het in Nederland nog steeds 31 december haha.

Om 10.00 uur is het in Nederland dan ook eindelijk zo ver, zo gek!

Na ons ontbijt gaan we de stad in. We lopen langs het water naar de Eureka toren. Dit is de hoogste wolkenkrabber van de stad. De lift brengt ons in 40 sec naar de 88e verdieping.

Daar hebben we een prachtig uitzicht over de stad.

Een mooie plek voor een toost op het nieuwe jaar!

Langs de Yarra rivier lopen we naar het centraal station. Ook al zo'n mooi gebouw. Het grappige is dat in Australië 1 januari gewoon als normale maandag wordt gezien (dit jaar dan). Dus alles gewoon open en iedereen gewoon aan de slag. Een enkele keer wordt tegen ons Happy New year gezegd maar verder is alles weer normaal.

We lopen langs nog meer bezienswaardigheden en gaan dan de outdoor winkel binnen. Jorg heeft de gaten in zijn wandelschoenen gelopen en zijn dus niet echt waterdicht meer. De schuren zitten in de goretex. De Teva sandalen van Marja zijn langs de bandjes ook helemaal ingescheurd en hangen op half 11. Het door het zand baggeren op Fraser Island heeft deze sandalen niet echt goed gedaan. Dus we maken maar gretig gebruik van de Boxing day sale. En gunnen onszelf nieuwe schoenen en sandalen. We hebben een beide een mooie deal en kunnen deze vakantie weer vooruit. (en de daarop volgende 😊).

Vandaag hebben we bijna alle bezienswaardigheden te voet bekeken. En zo'n 18 km door de stad gelopen. We nemen dus lekker de gratis tram terug naar het hotel. 

Er schijnen na zonsondergang pinguïns naar de St. Kilda pier te komen. Dat willen we zeker zien. We nemen daarvoor de fiets. Je kunt hier voor 3 dollar per 24 uur een fiets pakken bij een klikpunt. Dan kun je steeds max 30 minuten fietsen. Dan moet je deze weer bij een volgend klikpunt weer hebben vastgeklikt. Daarna kun je weer een nieuwe pakken etc. Er zijn zo'n 200 klikpunten in de stad. Een ideaal systeem. Wij nemen de fiets om zo'n 10 km verder naar de pier te kunnen fietsen. Onderweg lekker stoppen voor een terrasje, even inklikken. Na het drankje een stukje wandelen en daar weer een nieuwe fiets pakken.

We zijn niet de enige met dit leuke idee. We staan met wel 1000 man te wachten op de kleine blauwe beestjes. Maar het wachten wordt beloond. We zien wel zo'n 6 pinguïns.

Daarna wandelen we snel de pier af. Brr wat is het weer afgekoeld!

Snel de fiets terug naar het hotel.

Het was vandaag 25 graden, zonnig en strak blauwe lucht, het koelde wel weer flink af!

2 januari 2018

In de ochtend splitsen we op.

Marja:

Om kwart voor 8 wandel ik aan. Net buiten het bruisende stadcentrum ligt namelijk het Royal Children's Hospital. Daar heb ik een afspraak met Laura O'Conner. Haar heb ik ontmoet op het congres in Boston. Ze heeft voor mij geregeld dat ik een rondleiding kan krijgen in dit super moderne ziekenhuis. 

Het is 3 km wandelen. Een mooi groot ziekenhuis! Bij het ziekenhuis is ook een Ronald Mac Donald huis en een groot park. Het is zo ingericht dat een familie dicht bij hun zoon/dochter kan verblijven. Met supermarkt en restaurants in de centrale hal.

Bij de OK wordt ik opgevangen door Lindsay. Zij gaat me vandaag rondleiden. Eerst krijg ik een OK pak aan. Gelijk zie ik al dat ik dit zeer heftig vind. De kale kinderkopjes. De mini baby's die worden geopereerd. Poeh dat ben ik niet gewend. Het is een ziekenhuis met drie operatiekamer vleugels. Iedere vleugel heeft 14 operatiekamers. 

In één vleugel hebben ze hybride kamers. Dat betekent dat ze naast opereren ook de patiënten gelijk kunnen onderzoeken door röntgenfoto's of een mri te maken. Indrukwekkend!

Grappig is om te zien dat ze in de koffiekamer een KUDO wand hebben. Men kan op een briefje een collega kudo's geven. Dan schrijf je op dat briefje de naam van de persoon, waarom deze de kudo verdiend en je eigen naam. 

Na de complete rondleiding over de gehele afdeling gaan we nog naar het helikopter platform. Er komt dan ook net een helikopter aan met een patiëntje. Dus helaas kon ik daar geen foto's van maken.

Jorg: 

Als echte sportliefhebber moet je toch het MCG hebben gezien. Melbourne Cricket Ground. Het schijnt een indrukwekkend stadion te zijn ook geeft de sport zelf weinig adrenaline. Één keer heb ik het hier op tv proberen te volgen maar het is zo saai en traag. Eerlijk gezegd ken ik de regels ook niet helemaal 😊. Maar goed eerst haal ik te voet onze huurauto op voor de komende week. Daarna rijdt ik door naar het sportpark van Melbourne. Naast de MCG is daar ook Australian Open tennis velden en een voetbalstadion te vinden zijn.

Om 10.00 uur volg ik samen met nog 20 anderen een echte cricket fan door het stadion. Hij verteld dat het stadion niet alleen voor cricket wordt gebruikt maar ook voor Australian voetbal en in 2006 zijn hier de Commonwealth games gehouden (olympische spelen voor gemenebest landen). In dit stadion kunnen 100.000 toeschouwers. Deze mensen hebben geen eigen plek. Naast de finale wedstrijden kan iedereen gaan zitten waar hij/zij wil. Uitgezonderd in de skyboxen natuurlijk. Achter het stadion zijn meerdere ruimtes over de historie van Australische sporten. Er zijn vele chique ruimtes aanwezig voor de echte gold members. Een indrukwekkende rondleiding en een geweldig stadion.

Marja loopt richting het stadion en we zijn weer herenigd. We rijden naar ons hotel om bij de receptie onze koffers op te pikken. Dan verlaten we de stad en gaan richting de Geat Ocean Road.
Deze snelweg voert soms langs de kust (zoals de naam ook doet vermoeden) maar ook hele stukken niet.

Hij gaat dan verder landinwaarts door het bos. We stoppen enkele keren om naar de prachtige zee te kijken. Het is vandaag helaas wat bewolkt waardoor de azure blauwe kleur een beetje grijs oogt vandaag. Onze eerste echte stop is bij Kennet River. Daar zouden we koala's moeten kunnen zien. We stoppen op de parkeerplaats (bij alle andere campers, bussen en auto's) en zien 20 chinezen enthousiast onder een boom staan. Jorg zegt al voor de grap: "Ik denk dat daar wel iets in de boom hangt." Nu zijn die gekke chinezen de prachtig gekleurde papegaaien aan het voeren. Sommige hebben niet eens door dat er inderdaad twee koala's boven hun hoofd in de boom zitten/hangen.
Prachtige beestjes. Deze kun je niet voeren of lokken. Ze eten namelijk alleen maar Eucalyptus bladeren van de Blue gum tree en hebben het liefst rust om de hele dag te slapen.
Wat zijn ze prachtig!

We rijden dan over een onverharde weg verder de berg op. Ja! Jorg stop! Ik zie er nog een hangen!
Een koala hangt hoog in de boom. Ligt lekker knus te liggen op een tak. Dan rijden we de bocht om en zien vier toeristen omhoog kijken. Wij zetten de auto ook weer aan de kant en zien een enorme koala zitten. Deze is groot! 
Wauw wat bijzonder, vandaag alweer 4 koala's gezien!!!! We rijden helemaal door en doen een kleine wandeling door het bos.

Prachtige boomvarens vormen een dakje boven ons hoofd tijdens deze wandeling. Het uitkijkpunt aan het einde van de wandeling valt alleen wat tegen. Ze hadden al enkele jaren geleden wat meer mogen snoeien😉.
Maar de wandeling zelf wel erg mooi.
We rijden weer terug naar beneden en kunnen noch de grote noch de andere koala nog vinden in de bomen. Terug beneden hangen de andere twee koala's er nog rustig bij boven de hysterische chinezen. Eén van de twee is wakker geworden om wat bladeren te eten. Zo schattig!
We rijden dan door naar ons verblijf in Apollo Bay. 
Daar worden we door een ouder echtpaar (78 en 79 jaar oud) super hartelijk ontvangen! We verblijven in hun tuin in gebouw dat bestaat uit één grote woonkamer met keuken. En daarop uit komen vier slaapkamers met ieder een eigen badkamer. Over de gehele woning is een super grote veranda. Deze locatie is wordt voornamelijk door Australië online geboekt. Dus we zitten hier met Nederlanders en Belgen. Allemaal bij Chantal geboekt. We doen nu allemaal dezelfde bouwsteen zoals dat op die website wordt genoemd. 
De lieve vrouw verteld over de omgeving en hun grote tuin. En vraagt hoelaat we ons ontbijt willen. Dan laat ze ons en gaan we de auto leeghalen. 
En dan maar eens een restaurantje opzoeken.

Vandaag was het 23 graden, het begon redelijk zonnig maar later in de middag werd het erg bewolkt en grijs. Het heeft zelfs even gedrupt.

3 januari 2018

In de ochtend worden we door het oudere echtpaar al hartelijk goede morgen gewenst en neemt de man (opa) ons mee de tuin in en verteld over de diverse prachtige vogels. Ondertussen maakt de vrouw (oma) ons ontbijt gereed.

Dan kunnen we aan tafel. We zitten met z'n twee aan de acht persoons tafel omdat de andere een half uur later het ontbijt hadden besteld. Maar de tafel staat al vol. Jeetje wat veel! Het lijkt wel een high tea. Prachtig gebloemd servies, brood, yoghurt, fruit, croissant, muffins en dan kun je nog ei, spek of zalm bestellen. Verse jus en koffie/thee. Echt de hele tafel staat vol! Maar goed dat we hier maar twee nachten blijven anders zouden de vakantiekilo's er aan vliegen!

Terwijl Oma voor Jorg een eitje bakt vertelt Opa wat we vandaag het beste kunnen gaan doen. Met een kaart erbij geeft hij aan welke wandelingen en uitkijkpunten de moeite waard zijn. Ook geeft hij aan waar we het beste de koala's kunnen gaan spotten.

Wat een hartelijke mensen!

Wanneer de andere wakker worden laten wij de gehele ontbijttafel aan hen over om leeg te eten en vertrekken wij naar het bos. 

Zoals opa ons verteld heeft gaan we eerst naar het bos. Daar staan de reuze eucalyptus bomen en de varens. Een prachtige korte wandeling. Dan rijden we richting de kaap. Daar staan de blue gum bomen en moeten we dus na ongeveer 6 km de hoogte in kijken voor koala's. Jorg kijkt op de km teller van de auto en zegt: "we zitten nu ongeveer op 6 km." En ja hoor we zien toeristen langs de kant geparkeerd staan en omhoog kijkend. We zien er een op een tak zitten die boven de weg hangt. En daar links van klimt een heel kleine jonge koala! Boven de weg. Wat gevaarlijk! Als die maar niet valt!

Wat een top dag! Nu al! Alweer drie koala's gezien! We rijden door naar de punt van de kaap en komen bij de vuurtoren aan. We maken een wandeling die ons een uitzicht geeft op de vuurtoren. We besluiten om er niet in te gaan. Dat kost $ 40 dollar. En tja wat zie je dan?

Dus we rijden de weg weer terug op zoek naar koala's. 

En we blijven geluk hebben. Marja ontdekt er één zonder dat daar een toerist bij staat. Knap gespot! 

Deze hangt ook op een tak die helemaal over de weg heen buigt. Binnen vijf minuten arriveren er nog drie auto's met toeristen die natuurlijk ook even een foto's willen nemen en enkele wandelaars. 

Dan gaan rijden we door en zien we nog twee keer een koala. 

We rijden dan verder de bosweg op op weg naar onze volgende stop. Dan staan daar aan de (snel)weg weer mensen stil. Jorg probeert de auto veilig aan de kant te zetten en we lopen voorzichtig door de berm naar het groepje mensen. 

WOW wat een dikke koala! En die zit ook gewoon als een boeddha boven op een doorhangen tak boven deze super drukke weg! 

Met de zoomlens op de camera kunnen we hem nog beter bewonderen. Maar hé! Hij is niet zo dik als we dachten, zij heeft een kleintje op haar buik liggen! De baby koala tilt nieuwsgierig z'n hoofdje op. Oh wat gaaf! Wat super schattig!

We denken ook gelijk: "Wat onverantwoord van moeder koala om met een baby boven de snelweg te gaan hangen". Die kleine klautert nu druk over de schoot van moeder en moeder duwt met haar knie de baby af en toe terug. Als die maar niet valt!

Dit is echt zo bijzonder om te zien!

Dan moeten we ze toch echt weer laten zitten/hangen en verder naar ons volgende punt. We rijden over een onverharde weg door het nationale park Great Otway. Een prachtige weg.

Otway Tree Top walk is de volgende stop. Een bospad brengt ons naar het begin van de eerste brug. Deze brug brengt ons steeds verder omhoog naar de top van het bos. Een uitkijktoren laat ons de bovenkant van al deze reuze bomen zien. Prachtig die natuur hier.

Dan rijden we naar een heel ander bos. Er is een sequoia bos jaaaaaaaren terug aangeplant. Dit zijn ook reuze bomen die in Californië groeien. Deze zijn echt enorm hoog.

Dan rijden we de weg over de bergen terug. Deze weg geeft ons mooie vergezichten over de weides en de zee. Als laatste stop gaan we naar een uitkijkpunt op zee. 

Dan wordt het tijd om lekker met de beentjes omhoog in de tuin te gaan zitten. We kopen wat drinken in de supermarkt en gaan terug naar opa en oma. We komen het terrein op rijden en oma komt ons al tegemoet gelopen. KOALA'S roept ze. In hun voortuin zitten twee koala's in de boom. We parkeren de auto en gaan gelijk mee kijken. Daar hangen moeder en kind. Wow! We hebben er nu al 15 gezien maar het blijft bijzonder!

Daarna gaan we lekker in het zonnetje zitten in de tuin. Tussendoor lopen we toch nog even naar de koala's. Ze zijn zo schattig! Gelukkig ze zitten er nog. De kleine begint zelfs te klauteren.

Het was vandaag 21 graden (in de ochtend maar 15 graden) en het werd behoorlijk zonnig.

4 januari 2018

Na weer een perfect ontbijt van Oma en de gouden tips weer van Opa gaan we het mooiste stuk van de Great Ocean Road rijden. We gaan de verschillende kalksteen kliffen bekijken. De bekendste hiervan zijn de 12 apostelen (waarvan er nog maar zeven staan overigens). Gelukkig trekt het aan het einde van de ochtend helemaal open en hebben we de prachtige kleuren van de zee.

Langs de weg zijn meerdere uitzicht punten en wandelingen. We willen ze natuurlijk allemaal doen. 

En dan zien we iets moois................................

Dit moeten we gewoon doen!

SUPER VET! 35 minuten hangen we in de lucht. We zien alle mooie punten die we vandaag ook gewandeld hebben: 12 apostelen, London bridge, bay of islands, Loch and Gorge.

AAAAAAAHHHHHHH echt gaaf!

Het was vandaag vanaf 12.00 uur super zonnig en 24 graden (eerder bewolkt)

Oeps best verbrand in ons gezicht 😡

5 januari 2018

Vannacht hebben we in een B&B geslapen dat echt een super schattig huisje is. Er zijn heel veel kleine kamertjes/ruimtes. We hebben een privacy piggy, deze varkens knuffel mogen we voor onze deur zetten als we privacy willen.

De eigenaars leven heel biologisch en zen. Bij het ontbijt zijn er ook alleen maar lokale en zelf verbouwde producten. 

Heerlijk al dat fruit, sapjes en eitjes. De kippen hier zien er prachtig uit! Het lijken wel poedels. Helaas zijn we hier maar voor één nacht.

We rijden door naar Halls Gap. Eerst rijden we door een natuurpark: Tower Hill. 

Daar hopen we tijdens wandelingen emoes, kangoeroes en/of koala's te zien.

We rijden nog maar net de snelweg af en de afrit op naar dit natuurpark en we zien gelijk twee emoes die van een grote struik bessen eten.

Zo dat begint al goed! 

We doen twee wandelingen. Een makkelijke wandeling over houten vlonders.

We lopen zo over het meer heen. Tussen het riet zien we zwarte zwanen. Wanneer we aan de overkant zijn zien we iets in de bosjes bewegen. Ja daar!! Kijkt een walibi ons aan. Als we enkele meters verder lopen horen we gewoon het gebons op de grond. Twee grote walibi's komen ons voorbij. Marja is druk met foto's maken van deze twee hoppers. Wanneer ze opdraait naar Jorg ziet ze achter Jorg een grote emoe staan, op het wandelpad. "Jorg draai om!"

Wow gaaf!

De emoe ziet ons nu ook echt neemt dan toch liever gewoon de weg dwars door het bos dan het wandelpad. Tijdens deze wandeling kijken we ook druk omhoog in de bomen. De kans op koala's is hier het groots ivm de blue gum bomen. Helaas we zien er geen. Jorg grapt nog dat hij ook maar voor 15 koala's heeft betaald. Dus helaas wij hebben al onze koala's al gezien.

We doen nog een tweede wandeling naar een oude vulkaankrater. Een mooie wandeling met uitzicht op een kratermeer. Helaas geen wilde dieren meer gezien. 

Wanneer het park willen verlaten zien we nog twee emoes op het gras liggen. 

Onze reis gaat verder naar het noorden. We zien steeds meer bergen om ons heen. We stoppen onderweg even om wat foto's te maken. Halls Gap is een plaatsje in een vallei (dat doet de naam natuurlijk ook al vermoeden 😄)  Het ligt echt tussen twee bergruggen in.

Bij het visitor centre kopen we een wandelkaart. Het is vandaag best warm en morgen verwachten ze een hitte record. Er wordt geadviseerd om, niet of heel vroeg te gaan wandelen. 

We rijden naar ons hotel en checken in. We zitten dit keer in een lodge met alles er op en aan. We kunnen dus ook zelf koken. 

Omdat het zo heet is en de meeste dieren ook niet van deze hete zon houden wachten we even voordat we gaan wandelen.

Aan het einde van de middag gaan we met de auto naar een uitkijkpunt: Reeds lookout. Daar kijken we over een prachtige vallei uit. We wandelen daar nog naar een ander bekend uitkijkpunt: The Balconies. De rotsblokken vormen ook echt een soort balkon. Het steekt ver over de berg uit. 

We rijden nog verder door naar een korte wandeling naar Mc Kenzie waterval. Super mooi! En daar zien we nog twee emoes scharrelen, op zoek naar eten. Die zijn echt groot! Ze hebben een beetje een blauwe kop en hele bijzondere veren. Het lijken wel allemaal kleine touwtjes die naar beneden hangen. Ze zijn met hun kop wel op 2 meter hoogte.

Dan rijden we nog naar een laatste uitkijkpunt: Boroka lookout. We nemen de binnendoor weg. Een prima onverharde weg die op de laatste 100 meter (van de 12 km) helaas wel erg slecht werd. Maar gelukkig hebben de vier banden het overleefd😅.

Dan is het al half 8. Dus tijd om naar onze lodge te gaan want we moeten zelf nog koken.

Wanneer we aan komen rijden bij de lodge zien we op het grasveld naast de receptie wel 15 kangoeroes zitten. Op het gemak smullen van het gras.

We gaan snel eten en dan snel kijken of ze er nog zitten. Wat bijzonder. We kunnen ze van heel dichtbij bewonderen en bekijken. We zien dat een jonge kangoeroe voorover hangt om zo bij moeder kangoeroe in de buidel te drinken. Dan springen er twee op en gaan echt met elkaar boksen! Bam, Bam hier een linkse en die ander gaat echt overdreven met z'n kop achterover hangen om de klap te ontwijken. Grappig!

We worden opgegeten door de muggen dus we gaan weer terug naar onze lodge. Tijd voor DEET. Het is lastig om de kangoeroes te laten zitten en zo maar weg te gaan. Om zomaar weg te lopen en niet langer te kijken.

Als het helemaal donker is gaan we weer naar buiten. OH WOW!!! Die sterrenhemel is zo gaaf! Nog nooit zoveel sterren gezien!

Het lijkt wel nep!

Jorg probeert met diverse instellingen en een tuinstoel het op beeld vast te leggen. Dat lijkt onmogelijk. Maar wat mooi!!!!!!! 

Vandaag was het 36 graden en zonnig.

6 januari 2018 

De wekker gaat om kwart voor 6. We willen de hitte voor zijn. Dat is gelukt! Brr het is nog maar 16 graden. Met korte broek en een trui starten we vanuit Halls Gap onze wandeling.

Deze wandeling brengt ons eerst langs een riviertje naar natuurlijke pools die in de rotsen zijn gesleten.

Dan klimmen tussen de rotsen verder en komen bij een droog staande waterval, splittered falls. Dan klimmen we flink door en maken even een stop op een mooie rotsblok. Tijd voor een muffin. De muffin halen we uit de tas en we krijgen gelijk geïnteresseerd bezoek. Er verschijnen twee prachtige kakatoes. Het zijn grijze met een roze kop. Het mannetje heeft geen kuif maar een hele gekke pluizebos op z'n kop. Het lijkt wel een suikerspin. Wanneer ze merken dat we de muffin zelf op eten vliegen ze ook weer snel verder.

We klimmen verder en de trui kan al uit. De gevoelstemperatuur lijkt 30 graden en de wind werkt als een föhn. En dan is het nog maar 8.00 uur!

De wandeling gaat verder door een canyon. We lopen tussen de prachtige steilen rotskliffen door. Zo mooi!

Dan hebben ze tussen twee grote rotswanden (nog geen 50 cm er tussen) een silent street gemaakt. Met gewone traptreden klim je er tussendoor en komt boven op een berg uit.

Allemaal gestapelde steentjes. Nog even klimmen en dan na ruim 2,5 uur klimmen staan we op de berg: The Pinnacle. Prachtig uitzicht en wow wat waait het hier boven hard!

Dus niet te dicht bij de rand.

We pauzeren even in de schaduw voordat we de wandeling voort zetten.

De wandeling gaat terug naar Halls Gap maar dan langs de pinnacle over de bergrand zigzaggend naar beneden. We zien onder ons, onze lodge liggen. En het zwembad! Oh daar zouden we nu wel zin in hebben!

Om 11.00uur staan we weer beneden! Jeetje wat heet!

Nu hebben we wel een verkoelend ijsje verdiend!

Die middag blijven we lekker bij het zwembad (in de schaduw).

We dineren weer een zelfgemaakt maaltje in onze lodge. De gordijnen houden we gesloten om de warme zon iets tegen te houden. Marja wil al gaan kijken of er bij de receptie kangoeroes zijn. Jorg geeft aan dat dit waarschijnlijk (zeker met deze hitte) nog te vroeg is. 

Oja gister aten we 1,5 uur later. We zullen de gordijnen weer wat open doen, want de zon is weg. En dan................................ Tadaa!!!!!!

Gewoon 15 kangoeroes in onze voortuin. Gewoon pal voor onze veranda!!!!!

TOP!

Gewoon lekker wat drinken pakken en op je veranda blijven zitten. Wat gaaf zeg!

We zien langzaamaan iedereen buiten komen. Iedereen kijkt verrast naar de kangoeroes.

In huisje 1 ( wij zitten in 5) zijn vandaag twee Nederlanders ingecheckt die we hebben leren kennen bij Opa en Oma. Zij hebben dezelfde bouwsteen geboekt bij Chantal, alleen doen zij zij alles een dag later. Ze komen buiten en beginnen al enthousiast te zwaaien. 

Na 1 uur kangoeroes kijken lopen we met onze gsm even richting de receptie. Daar zouden we dan wifi moeten hebben. Niet echt handig om een blog bij te werken, maar even een appje versturen moet dan wel lukken. We komen goed en wel bij de receptie aan en zien ineens dat de 15 kangoeroes voorbij komen gesprongen. Ze verplaatsen zich van het veldje bij de lodges naar het veld achter de receptie. Sommige blijven ons nog even aankijken of het wel veilig is om verder te springen. Prachtig zeg! En dat voor onze neus!!!!! WOW!

We onderbreken het appen even om een video te maken.

We lopen terug naar onze lodge en gaan maar weer eens wat DEET smeren. Nog even wandelen we verder Halls Gap in. We zien nog enkele prachtige vogels: kakatoe met blauwe ogen en roze sik. Yes die hadden we nog niet eerder gezien!

Net voordat we om willen draaien zien we nog een heel veld met kangoeroes. We besluiten daar ook nog even te gaan kijken. Het kan tenslotte de laatste dag van onze reis of onze verdere leven zijn dat we dit zo kunnen zien!

En wat een super idee was dat! Zien we zo een moeder kangoeroe met een baby in de buidel!!! Wanneer moeder kangoeroe aan het eten is komt af en toe de kleine kangoeroe naar buiten om ook van het gras te eten. OH WAT BIJZONDER!

TOP TOP TOP!

Wanneer het dan echt erg donker wordt lopen we maar terug naar onze lodge. Het NL echtpaar van huisje 1 spreekt ons gelijk aan. Hoe is het met jullie? Nog mooie dingen gezien? Zijn jullie nog in een helikopter geweest? Vragen ze aan ons. Want we hadden verteld dat we dat graag wilde doen langs de great ocean road. We laten de foto's zien van het te gekke rode vliegtuigje. Ze zijn gelijk helemaal jaloers en bijna geneigd om morgen terug te rijden om dat ook te gaan doen.

Vandaag was het 42 graden en zonnig, wel met flinke (warme) wind.

7 januari 2018

We slapen wat uit en vertrekken dan naar ons laatste hotel, in Melbourne. Onderweg zijn er geen bijzondere plaatsen dus we besluiten gelijk door te rijden naar de stad. Bij ons hotel aan gekomen zijn er geen parkeerplaatsen. Oke dus we splitsen. Marja gaat met alle koffers inchecken en Jorg gaat de huurauto vast terug brengen. We lopen elkaar daarna tegemoet. We zouden nog graag enkele dingen bekijken die de vorige keer gesloten waren.

Enkele chique warenhuizen. Een prachtig victoriaans gebouw met allemaal kleine merkboetiekjes er in. 

De bibliotheek:

 Ook ontdekken we enkele leuke steegjes met prachtige graffiti.

En we bezoeken de Victorian Markets. een super groot overdekte markt. Met als eerste kraam: een tramwagon met de tekst: Dutch pancakes: lekkere poffertjes!

Haha en dat hier down under. Poffertjes doen het erg goed bij de Chinezen!

Het was vandaag erg bewolkt en maar 21 graden! Brrrr

8 januari 2018

Jeetje alweer onze laatste hele dag in Australië. Niet aan denken!

We lopen richting het visitor centre, we worden daar om 10.00uur opgewacht door een gids met gele paraplu.

We gaan de "hidden secrets tour" doen door Melbourne. We hebben een typische gids (art docent op de universiteit). Hij is bijzonder gekleed en heeft veel humor.

Hij vertelt echt leuke wetenswaardigheden over de stad. We zijn maar met een kleine groep (8 personen) We gaan ondergronds en de kleinste steegjes in. Echt iedere hoek van wordt nuttig benut in Melbourne. Zo zie je bijvoorbeeld in een mini steeg waar in Nederland dan waarschijnlijk afval beland, hier is volgebouwd met kleine restaurants. Soms kunnen er maar vier mensen in. Of is er een kroeg voor maar 10 mensen. Maar alle ruimte wordt gebruikt. Het maakt het gemoedelijk en gezellig. Daardoor geen enge, vreemde, stinkende steegjes. Maar juist veel gezelligheid.

We zien ook diverse winkelcentra. Hij verteld over de architectuur. We leren juist om naar het gebouw te kijken ipv de shops. Prachtige trappen en plafonds! 

We hebben even een pauze bij een chocolade zaak. Daar kunnen we uit diverse koffie/thee of warme chocomel kiezen met diverse smaken. GODDELIJK!!!!! Ook krijgen we een bonbon: gezouten karamel. HEMELS!!!

De gids vertelt dat je in Melbourne steeds tussen twee type winkels loopt: vrouwenschoenen en chocolade. En hij heeft nog gelijk ook! 

Bonbons van wel 6 dollar per stuk! We lopen tussen de super chique wijken en gaan steegjes in met typische australische gerechten. We hebben een tasje gekregen met de route die we vandaag gelopen hebben en drie extra chocolaatjes hmmmmmmmmmmmmm

We eindigen de tour in een chique restaurant voor een uitgebreide lunch met een typisch Australische wijn. Jorg mag gelukkig Australisch bier bestellen😄.

We lunchen met de anderen en praten over de reis die zij door Australië maken. Dan zegt een vrouw uit de groep. Dus jullie moeten volgende week weer aan het werk? 

AH SHIT! Daar hadden we nog niet bij stil gestaan. Ze heeft gelijk! Nog niet aan denken!!!!! We zijn nog hier.

's Middags gaan we naar een herdenkingsmonument voor alle militaire oorlogsslachtoffers van Australië en Nieuw Zeeland. Een indrukwekkend gebouw. Binnen is midden in het gebouw een tekst geschreven. Precies om 15.00uur schijnt door een opening van het dak het zonlicht op deze tekst.  We kunnen ook op het gebouw en hebben zo een mooi zicht op de skyline van Melbourne.

Dan lopen we naar het Treasure gebouw. Daar werd vroeger tijdens de Gold Rush het goud gewogen en verkocht. We zien daar enkele video's over het er toen aan toe ging. Hoe het goud uit de bergen via paard en wagen werd vervoerd naar Melbourne. 

In die tijd groeide het aantal inwoners in vijf jaar tijd van 40.000 naar 400.000. De foto's van de stad laten zien hoe de stad enorm is gegroeid. Bizar hoe dat in zo'n korte tijd gaat.

Dan begint de zon heerlijk te schijnen en wordt het tijd voor een dakterras. Heerlijk even genieten van de zon!

Wat we ook nog op de planning hebben staan is een Koala kopen. Natuurlijk geen echte😁. Maar we vinden ze er precies als een knuffel uit zien, dat we er een knuffel van mee willen nemen als souvenir. Dat valt nog vies tegen! Want de meeste knuffels hebben van die achterlijke I love australia hoedjes op, of een vlaggetje vast, of zitten vol met baby koala's op hun rug en buik. Dus de goede hebben we nog niet kunnen vinden. 

We doen inkopen bij een supermarkt en gaan lekker relaxen op de grote trappen in de stad. Zo hebben we mooi uitzicht op de straatartiesten die dansen en kunnen we genieten van het zonnetje. 

Het was vandaag erg bewolkt met af en toe de zon, 23 graden.

9 januari 2018

De wekker gaat en we voelen het gelijk. Shit onze laatste dag! Jullie zijn natuurlijk benieuwd hoe het met de zwembroek van Jorg gaat...............
Deze heeft op 2 januari Hervey Bay verlaten. Echter is deze nog niet in Melbourne aangekomen. We vragen er naar bij de receptie. Gister hebben ze nog voor ons contact gehad met het hotel in Hervey Bay en naar de track & trace code gevraagd. Helaas komt deze pas naar alle waarschijnlijkheid morgen aan. Als new year cadeautje zal het hotel hem op hun kosten dan doorsturen naar Nederland😄.
Haha wat een gedoe voor een zwembroek! Maar het land is ook zo groot. Een pakketje is hier gewoon weken onderweg.

Na het uitchecken laten we in het hotel nog even onze tassen staan en gaan de stad in. We genieten van de heerlijke zon op ons gezicht. We gaan naar de Victoria Markt om een koala knuffel te kopen. 
We zien de beroemde barramundi vis die we meerdere keren op ons bord hebben gehad. Hm we hadden hem groter verwacht.
We kopen een mooie knuffel die op een echte koala lijkt. Leuk souvenier!
Dan gaan we bij live muziek op het terras zitten. We genieten ons laatste uurtje in de zon.

Tja dan moeten we toch echt weer terug naar het hotel. Daar pakken we onze spullen, snel een toiletstop. Marja trekt haar steunkousen aan en dan stappen we in de taxi. 

Daar zitten we dan op Melbourne airport het laatste bericht te schrijven op dit blog.
Bedankt voor het lezen en de leuke reacties! Hopelijk hebben we jullie mee kunnen nemen in het genieten wat wij de afgelopen 6,5 week gedaan hebben.
Tot snel op Nederlandse bodem!